Voskuil
Start ] Kunst ] Caryatids / Kariatiden ] Schoolmeester XP ] Utrecht ] Jugendstil 2 ] Delft ] Jugendstil in Leiden ] Jugendstil in Utrecht 1 ] Kampen ] Aluminium Bos ] Gedichten ] Architectuur ] Schaken ] Persoonlijk ] Vissen ] Beschouwing ] Literatuur ]

 

  •   J.J. Voskuil en de transcendentalisten

Er is een opmerkelijke overeenkomst tussen Maarten Koning en de Amerikaanse transcendentalisten, vooral Thoreau. De schrijver van Walden en ‘Civil Disobedience’ zou in Koning een geestverwant kunnen zien, zij het een die niet zoveel doorzettingsvermogen en onafhankelijkheid toont. In feite iemand die het in zijn hart met Thoreau eens zou zijn, maar te weifelmoedig is om de consequenties uit zijn ideeën te trekken. Zoals wij allemaal, vrees ik.

 

Het volgende is een citaat uit Het Bureau, deel 7.

‘Hoe voelt het nou om met pensioen te zijn?’ vroeg Eef nieuwsgierig.

‘Onwezenlijk’

Eef knikte. ‘Dat kan ik me voorstellen.’

‘Je bent het je met voortdurend bewust, maar soms denk je er ineens aan en dan is het net of je als een ballon de hemel inzweeft.’

Het was te zien dat dat Eef een intens plezier deed.

‘Vooral zo tegen de avond, als ik de krant ga halen,’ verduide­lijkte Maarten.

‘Dus je hebt met het gevoel dat je leven verknoeid is?’  

De vraag verbaasde Maarten. ‘Verknoeid? Nee.’

‘Omdat je al die tijd met hebt kunnen doen wat je het liefst deed?’

‘0, zo,’ hij begreep het. Hij dacht na. ‘Nee, dat is mijn aard eigenlijk niet.’

‘Nee, dat zou ik ook met hebben.’

‘Je moet toch iets doen?’

'Ja, maar ik kan me voorstellen dat je iets doet watje meer voldoening geeft.’

Maarten keek hem onderzoekend aan. ‘Wat dan, bijvoor­beeld?’

‘Iets dat je liever doet.’

‘Maar als je nou het liefst op een stoel zit en een pijp rookt?’

‘Ja,’ gaf Eef toe.

‘Of fietsen, of wandelen.’

‘Nee, dat is zo natuurlijk’

‘Daar kun je geen droog brood mee verdienen.’

Eef  glimlachte. ‘Eigenlijk zou dat toch ook moeten kunnen.’

‘In de ideale maatschappij.’

‘Ja, bijvoorbeeld.’

‘Het zou moeten kunnen,’ gaf Maarten toe. ‘Een paar uur per dag met je handen werken en de rest vullen met niks.’

‘Dat doe je nu dus.’

‘Ja, dat doe ik nu.’

‘En je hebt met het gevoel dat je in een veel te grote ruimte terecht bent gekomen?’

Maarten dacht daarover na. ‘Je bedoelt dat je je alleen gelukkig voelt als je onder druk staat?’

‘Ja, zoiets.’

‘Daar zit iets in,’ gaf Maarten toe. ‘Ik denk dat ook wel eens. Het mooiste is natuurlijk wanneer je je lot in eigen hand hebt.’

‘Ja,’ zei Eef.

‘Maar dat heb je in onze maatschappij niet meer.’

‘Een boer heeft dat misschien nog wel.’

Maarten lachte. ‘Ja, een boer! Maar nu noem je ook iemand!’

Dit citaat uit De dood van Maarten Koning is typerend; er zouden andere citaten met dezelfde strekking uit andere delen kunnen worden gegeven. Nu naar Thoreau. Misschien heeft hij een introductie nodig?

Henry David Thoreau leefde van 1817 tot 1862 in Massachusetts. Hij kwam uit een tamelijk arme familie, maar kon wel op Harvard studeren. Daarna voorzag hij in zijn onderhoud op de meest uiteenlopende manieren: hij was huisonderwijzer, journalist, maar ook boswachter, klusjesman en losarbeider.

Beroemd werd hij in eerste instantie door zijn essay ‘Civil Disobedience’, waarin hij het begrip burgerlijke ongehoorzaamheid toelicht, dat later onder andere door Gandhi tot perfectie is gebracht. Zijn eigen Burgerlijke ongehoorzaamheid betrof overigens het betalen van belasting, Hij weigerde kerkbelasting te betalen, omdat die aan iedereen werd opgelegd; en vervolgens betaalde hij geen ‘poll tax’, waarvoor hij zelfs de gevangenis in ging.

Internationale bekendheid verwierf hij met Walden, or Life in the Woods. Hierin beschrijft hij een éxperiment in leven’; hij bouwt van tweedehandsspullen met geleende gereedschappen een huisje met één kamer en leeft daarin twee jaren aan het Waldenmeer. Daarna geeft hij het weer op om dezelfde reden waarom hij eraan begonnen was:

“I left the woods for as good a reason as I went there. Perhaps it seemed to me that I had several more lives to live, and could not spare any more time for that one.  (…) I learned this, at least, by my experiment; that if one advances confidently in the direction of his dream, and endeavors to live the life which he has imagined, he will meet with a success unexpected in common hours.”

In Nederland vond het experiment van Thoreau navolging in de kolonie Walden in Hilversum ,waar Frederik van Eeden de aanzet voor gaf. Maar genoeg over Thoreau en waden, hier ga ik nog een aparte pagina aan wijden. Nu over naar de gelijkenis met het gedachtegoed van Maarten Koning.

De volgende citaten zouden in Voskuils boeken niet misstaan:

“For more than five years I maintained myself thus solely by the labor of my hands, and I found, that by working about six weeks in a year, I could meet all the expenses of living.”

Ergens anders verbindt hij deze bewering met de vrijheid die de landarbeider heeft; misschien is de landarbeider nog vrijer dan de boer die hij dient, want die heeft hypotheken af te lossen. Dat was in de negentiende eeuw al zo!

“For myself I found that the occupation of a day-laborer was the most independent of any, especially as it required only thirty to forty days in a year to support one.”

Een van de commentatoren van Thoreau zegt: “….he had no inclination toward a career in the ordinary sense.” Dat komt de liefhebbers van Het Bureau meer dan bekend voor!

Thoreau bracht zijn ideeën in praktijk, óók zijn literaire opvattingen, die congruent zijn aan die van Voskuil:

“Moreover, I, on my side, require of every writer, first or last, a simple and sincere account of his own life,…”

En ten slotte: het grootste werk van Thoreau bestond feitelijk in zijn Journals, zijn dagboeken. Voskuil publiceerde dan wel een roman van 5000 bladzijden, maar gaan zijn dagboeken dat niet overtreffen? En misschien dat die van Voskuil ook postuum gepubliceerd zullen worden, net als die van Thoreau?

SUBWEBS:

Jugendstil  kunst schaken Maarten

 

PieterJan Mellegers

Start ]

De meest verbouwde, verplaatste en gerenoveerde site van alle halfronden!